Ötüken Neşriyat – Düşman Kazanmak Sanatı – Makaleler

Allah’ın ilk emri olduğu için okumadı annem bilirsin bizim toplumu sevgilim annem okumuş olsaydı sana Mem û Zîn’i anlatırdı Mem bir ağıt yaktı, döküldü dolunayda Zîn’in saçları.   sevgilim, annem okumamış bilirsin seni istemeye geldiğimizde anneme sorulmasın türkçesi de bozuktur annemin sevgilim adını söyleyemezse sen yine de “efendim anne” de.   sevgilim, benim annem okumadı ama senin için çok güzel diyor ne güzelsin sen, gözlerin Galata terası manzarası gibi sevgilim çok güzelsin sen bana sarıl Sovyetler dağılmasın

Her şey güzel giderken başına öyle şeyler gelir ki “Yandım!” dersin,

“Bittim!” der ve düşersin.

İşte o an, içindeki iyilikle beslenen çocuk çıkar gelir ve kapını çalar.

“Kalk!” der, “Kalk!”

Tutar elinden, karanlığı yırtar ve seni güzel günlere götürür.

Korku nedir bilmez iyilik.

Aydınlık, karanlıktan korkar mı hiç?

Kötü günler ile karşılaştığında kimseye ihtiyaç duyma,

Önce Allah, sonra içindeki iyi niyetten başka!

Niyetin ne kadar iyiyse, Allah o kadar seninle.

Nasibin ise niyetinde gizli…

Alsa da elinden yoğunu varını, döner dolaşır geri verir sana hakkını!

Olmaz deme asla!

Olur!

Unutma ki Allah isteyince, kuşlar filleri yener azizim…

Sırf sevdiklerin üzülmesin diye tek başına sahiplendiğin acılar vardır.

Sana anlatmadığım, anlatamadığım şeyler de var anne. Kim bilir, belki de senden öğrendim içimin fırtınalarını yüzümdeki gülümsemeyle ve dudağımdaki, “İyiyim ben,” yalanlarıyla kapatmayı. Kim bilir, belki de sen anlıyorsun gözlerimdeki acıyı. Ama ne senin sormaya dilin gidiyor ne de benim anlatmaya cesaretim yetiyor. Oysa uzanıp dizlerine, “Yoruldum artık anne!” diyerek ağlamayı ne de çok isterdim. Ama sen beni yine de iyi bil anne. Ne ben artık senin arkana saklanacak kadar küçüğüm ne de sen beni o yorgun dizlerinde taşıyabilecek kadar güçlüsün. Sebep olacağım her gözyaşına kurban olurum. Sen kendine iyi bak annem. Ben toparlanmanın yolunu nasıl olsa bir şekilde bulurum.