Türk edebiyatının tanınmış ve kıymetli yazarlarından Tarık Buğra sadece romanlarıyla öne çıkmış bir isim değildir. O, kalemini gerek hikâye gerek tiyatro ve senaryo gerekse fıkra ve deneme çalışmaları için de usta bir şekilde kullanmıştır.

Fıkralarından derlenen Gençlik Türküsü isimli bu kitap da onun, çoğunluğu Yeni İstanbul’dan alınan yazıların bir araya getirilmesiyle ortaya çıkmıştır. İlk kez Milliyetçiler Derneği Neşriyat tarafından 1964’te yayımlanan kitap, Buğra’nın kaleminin kıvraklığını ve diğer türlerde olduğu gibi, fıkra-deneme türündeki ustalığını da okuyucuya göstermektedir.

 

Allah’ın ilk emri olduğu için okumadı annem bilirsin bizim toplumu sevgilim annem okumuş olsaydı sana Mem û Zîn’i anlatırdı Mem bir ağıt yaktı, döküldü dolunayda Zîn’in saçları.   sevgilim, annem okumamış bilirsin seni istemeye geldiğimizde anneme sorulmasın türkçesi de bozuktur annemin sevgilim adını söyleyemezse sen yine de “efendim anne” de.   sevgilim, benim annem okumadı ama senin için çok güzel diyor ne güzelsin sen, gözlerin Galata terası manzarası gibi sevgilim çok güzelsin sen bana sarıl Sovyetler dağılmasın

Her şey güzel giderken başına öyle şeyler gelir ki “Yandım!” dersin,

“Bittim!” der ve düşersin.

İşte o an, içindeki iyilikle beslenen çocuk çıkar gelir ve kapını çalar.

“Kalk!” der, “Kalk!”

Tutar elinden, karanlığı yırtar ve seni güzel günlere götürür.

Korku nedir bilmez iyilik.

Aydınlık, karanlıktan korkar mı hiç?

Kötü günler ile karşılaştığında kimseye ihtiyaç duyma,

Önce Allah, sonra içindeki iyi niyetten başka!

Niyetin ne kadar iyiyse, Allah o kadar seninle.

Nasibin ise niyetinde gizli…

Alsa da elinden yoğunu varını, döner dolaşır geri verir sana hakkını!

Olmaz deme asla!

Olur!

Unutma ki Allah isteyince, kuşlar filleri yener azizim…

Bavulunu ne kadar toplarsan topla... Onu boşalttığın gibi boşaltamazsın beynini... Yolcu olmak sorun değil.  Gitmesine gidersin de  Dönünce bulabilir misin terk edip gittiğini? Ben en çok yanlış duraktan korkarım. İndiğinde ne yol bilirsin ne de iz... Gerçi gidecek yerin yokken nasıl kaybolabilirsin ki? En iyisi bırakmak her şeyi... Hem bir yere gitmek yerine  Kalırsam olduğum yerde...  Olduğum yer evim olur...  Olmaz mı? Olmasın...